Η αυτογνωσία είναι κάτι που προκύπτει μέσα από την επαφή με τον εαυτό

«Μεγαλώνω και όσο "ταξιδεύω" ολοένα και περισσότερο συνειδητοποιώ…

Πως τα παιδικά μου βιώματα και όλα όσα έχω ζήσει είναι γραμμένα στην αυτοβιογραφική μου μνήμη.

Πως οι άνθρωποι γύρω μου μεγαλώνουν και αυτοί και φέρνουν μαζί τους το παρελθόν τους, την δική τους ιστορία.

Πως οι ιστορίες των διαπροσωπικών σχέσεων και επαφών δεν εξελίσσονται όταν οι άνθρωποι δεν λειτουργούν αλτρουιστικά.

Πως όταν το Εγώ "εισβάλλει" στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων καταστρέφει τις σχέσεις τους.

Πως τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο θυμός, η ευερεθιστότητα κ.ά. και οι εγωτικές συμπεριφορές εμποτίζουν και εν συνεχεία καταστρέφουν τις σχέσεις, τις συνεργασίες κλπ..

Πως κανένας και καμία δεν είναι σπουδαιότερος ή σπουδαιότερη από τον άλλο/η από την στιγμή που ο/η καθένας/καθεμία είναι μοναδικός/ή.

Πως οι άνθρωποι "δίνουν πνοή" στα συναισθήματα και κάνουν τις στιγμές "να ζωντανεύουν" μέσα από την καθημερινή τους επικοινωνία και την από κοινού βίωση διαφόρων εμπειριών.

Πως οι σχέσεις δεν εξελίσσονται, "ξεθωριάζουν" και τελειώνουν όταν τα θέλω και οι ανάγκες των ανθρώπων "δεν συναντιούνται".

Πως οι σχέσεις που δεν στηρίζονται σε πραγματική και γνήσια αγάπη, σε αλληλοσεβασμό και ενσυναισθητική κατανόηση δεν αναπτύσσονται και κάποια στιγμή "πεθαίνουν".

Πως η απόλυτη ταύτιση μ’ έναν άνθρωπο είναι ανέφικτη. Οι μεγάλες, όμως, διαφοροποιήσεις οδηγούν σε μεγάλες αποστάσεις και στον χωρισμό.

Πως τα γονεϊκά, κυρίως, πρότυπα και τα πρότυπα της ευρύτερης κοινωνίας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς.

Πως η ζωή, οι άνθρωποι και οι εμπειρίες της μου δείχνουν πως πρέπει να διατηρώ την επαφή με τον εαυτό μου κάθε μέρα, να συζητώ μαζί του και να μένω δίπλα του, στις δυσκολίες του, αλλά και στις χαρές του.

Πως αυτά που ορίζουν την αυταξία μου και με προσδιορίζουν ως άνθρωπο είναι οι γνώσεις μου και οι ποιότητές μου.

Πως τα υλικά αγαθά και τα χρήματα δεν είναι αυτοσκοπός μου. Και πως αυτοσκοπός μου είναι να είμαι ευτυχισμένη, πνευματικά και ψυχικά ήρεμη, γειωμένη, καθώς μόνο, έτσι, μπορώ να είμαι σε απόλυτη επαφή με τον εαυτό μου, αλλά και με τους άλλους˙ καθώς μόνο, έτσι, μπορώ να είμαι και να νιώθω ελεύθερη.

Πως τα απλά, αυτά για τα οποία δεν χρειάζεται να πληρώσεις για να τα αποκτήσεις, είναι αυτά που μου προσφέρουν την μεγαλύτερη ευχαρίστηση˙ είναι αυτά που με κάνουν πραγματικά ευτυχισμένη.

Πως νιώθω ευγνωμοσύνη για όσα έχω στη ζωή μου και κυρίως, για τους ανθρώπους που έχω γύρω μου.

Πως μπορώ να κρατήσω τα καλά του παρελθόντος, να αφήσω ο,τιδήποτε με δυσκόλεψε πίσω και να προχωρήσω μπροστά, έχοντας την απόλυτη ευθύνη του εαυτού μου, αυτού που είμαι και αυτού που θα μπορούσα να γίνω μέσα από την βελτίωσή μου.

Πως το παρελθόν δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω, πως η ζωή μου είναι στο εδώ και τώρα και πως το μέλλον δεν μπορώ να το ελέγξω, καθώς είναι απρόβλεπτο. Συνεπώς δεν χρειάζεται ν’ ανησυχώ για το μέλλον.

Πως μέσα από την επαφή με όλο το εύρος των συναισθημάτων μου, θετικών και αρνητικών, μαθαίνω και γίνομαι πιο δυνατή˙ "χτίζω" ψυχική ανθεκτικότητα.

Πως το γέλιο είναι πηγή ζωής και πως οι συχνές απολαύσεις χαρούμενων στιγμών πηγαίνουν τη ζωή μου ένα βήμα παραπέρα.

Πως ο θάνατος είναι εκεί δίπλα μου, μαζί μου από την πρώτη μέρα που γεννήθηκα. Αυτή η επίγνωση, όμως, είναι που με κάνει να ζω την κάθε μου μέρα, να νιώθω ευγνωμοσύνη που ξύπνησα το πρωί και έχω όλες μου τις αισθήσεις, που έχω τους ανθρώπους που αγαπώ δίπλα μου. Είναι αυτή η επίγνωση που με κάνει να θέτω νέους στόχους, να προσπαθώ να τους πετύχω και να είμαι δημιουργική και δραστήρια κάθε στιγμή, κάθε λεπτό».

Η εστίαση στο εδώ και τώρα και η αυτοανίχνευση ως μέρος μελέτης του εαυτού στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας, αλλά και εκτός αυτής, στο πλαίσιο καθημερινής αυτοπαρατήρησης του ατόμου βοηθάει στην καλύτερη γνώση του εαυτού του, των αναγκών του, των αδυναμιών του και των δυνατοτήτων του˙ στη διαπίστωση της ανάγκης του για αυτοβελτίωση και αυτοανάπτυξη˙ στη διαμόρφωση καλύτερων και αποτελεσματικότερων σχέσεων με τους άλλους˙ στην ενδυνάμωση του Εγώ του, στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής του˙ στην αναγνώριση των αξιών του και στη διαμόρφωση των επιθυμιών του και των προσδοκιών του βάσει αυτών˙ στην αναγνώριση και αντικατάσταση του αρνητικού τρόπου σκέψης του με ορθολογικό τρόπο σκέψης, στην αναγνώριση και αντικατάσταση των δυσλειτουργικών συμπεριφορικών του αντιδράσεων με λειτουργικές˙ στην αναγνώριση και βίωση όλων των συναισθημάτων του, θετικών και αρνητικών˙ στην καλύτερη προσαρμογή του στο εδώ και τώρα και στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της ζωής.

Γι' αυτό... πάρτε ένα χαρτί και γράψτε: «Eίμαι…» «Οι αξίες μου είναι…» «Οι δυνατότητες μου είναι…» «Οι αδυναμίες μου είναι…» «Οι ποιότητες μου είναι…» «Αυτά που αρέσουν σ’ εμένα είναι…» «Αυτά που δεν μου αρέσουν είναι…» «Αυτά στα οποία θα μπορούσα να βελτιωθώ είναι…» «Οι ανάγκες μου είναι….» «Οι επιθυμίες μου είναι….» «Οι προσδοκίες μου από τη ζωή είναι…» «Θα ήθελα….» «Θα μπορούσα…» «Θα ήμουν ευτυχισμένος/η αν…» «Η ζωή μου θα είχε νόημα αν…».